Hobbelend op het luchtkussen van Monkey Town zit ik mijn dochtertje van 16 maanden in de gaten te houden die, zonder schroom, tussen de minstens vijf jaar oudere kinderen, gierend van de lach, heen en weer stuitert.
Dan gaat mijn aandacht naar een jongetje van een jaar of 6 die als een dolle stier het luchtkussen op komt en zich naast me neer laat vallen. “Ik heb hele erge buikpijn” zegt hij. Hij klautert weer op en springt weer verder. Ik bekijk hem; bezweet, vermoeid, verwilderde blik in de ogen. Hij ploft weer neer en kijkt me aan. “Kun je niet beter even lekker naar mama gaan dan?” vraag ik hem. “Die is er niet” weet hij uit te brengen “ik heb ook al de hele vakantie buikgriep”. En weg is hij….
Met een vertwijfeld gevoel til ik mijn dochtertje van het luchtkussen om even wat te gaan drinken. Terwijl ik aan het tafeltje zit blijft het jongetje in mijn gedachte. Een duidelijk geval van over je grenzen gaan. Het maakt me wat verdrietig, maar ook een soort van strijdlustig. Het Monkey Town uitje, waar mijn dochter van zeven zo’n zin in had, raakt het een en ander bij me aan.
In de vervolgopleiding van ‘de Magie van Kindercoaching’ hebben we het gehad over het ontdekken van je kernwaarden. Wat zijn mijn kernwaarden? Waar sta ik voor? Wat is de visie van mijn bedrijf? Een aantal waarden kwamen tijdens de opleidingsdag al wel aan het licht. Maar nu is er 1 die echt tot de kern gaat! RUST
OVERPRIKKELING
We worden in de maatschappij en de wereld van nu veel opgejaagd, geprikkeld, verleid tot dingen die ons over onze grenzen doen gaan. Het zorgt voor onrust, spanning, ziek worden, vermoeidheid. Monkey Town is een mooie metafoor besef ik me daar. De indrukken zijn mega en de keuze is groot! Kleuren, vormen, flitsende lichten, harde muziek, klimmen, glijden in het kwadraat! Hoe moeilijk is het dan om even te besluiten uit te rusten, bij mama wat te gaan drinken. En dan de verleiding…Snoep, chips, kannen ranja, ijs, speelgoed…. Hoe moeilijk is het om dan een flesje spa blauw en de banaan, die mama in haar tupperware bewaardoosje in haar tas heeft gestopt, te nemen….
We zien het in de praktijk om ons heen, ik zie het bij mijn eigen meiden en ik heb het zelf ervaren. Het is nodig om de mogelijkheid te hebben op tijd te kunnen rusten, je even terug te kunnen trekken. Het is goed te weten wie je bent, waar jouw grenzen liggen en deze op tijd aan te kunnen geven. De indrukken, prikkels, keuzes om je heen zijn er en soms kun je er ook niet om heen. Maar weten hoe je na het overweldigende weer tot jezelf kunt komen, tot RUST kunt komen is te leren en te ervaren.
Bewust zijn van je grenzen en deze bewaken om zo in balans te blijven is het mooiste wat ik kinderen en anderen om me heen mee wil geven. Dan is er RUST.
Na een uur spelen in Monkey Town keek ik mijn zus aan en gaven we elkaar een hint dat het genoeg was. Mijn meiden en haar zoontje dronken van hun flesje spa blauw en terwijl ze hun schatkist ijsje aten vertelde ik mijn dochter dat we weer naar huis gingen. Ze nam haar rustmoment, genoot van haar ijsje en ging zonder nukken mee naar huis. In de auto zei ze “ik vond het leuk mama”. Ze heeft volle bak genoten van alles wat Monkey Town te bieden heeft en ze kreeg op tijd de RUST om nog goed na te kunnen genieten. Iets wat ze mij als moeder de eerste maanden/jaren van haar leven goed duidelijk had gemaakt.
Ik ben blij voor haar en vraag me tegelijkertijd ook af of het jongetje op het luchtkussen dit ook zo voelt.
Deze visie is nu onze gezamenlijke visie in onze praktijk voor gevoelige denkers.